Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 280

Es w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa 280 + 1. oktawa 281, tylko dolna 5-linia.             TGTU (pusto)

Es-es w Wn1 (→WfWa)

es z przedłużeniem laski

Wersja Wn1 (→WfWa) może być wynikiem korekty Chopina, choć brak w Wn1 jakichkolwiek śladów dokonywania zmian w tym miejscu nasuwa myśl o pomyłce sztycharza. Zdwojenie Es na 4. ćwierćnucie wydaje się zbędne – dźwięk es występuje w partii wiolonczel, a wprowadzenie oktaw dopiero od 1. akordu t. 281 subtelnie podkreśla brzmieniowo wejście wzmocnionego powtórzenia pierwszej frazy tematu. W odpowiednim takcie ekspozycji (t. 132) nuty es nie ma w partii solowej w żadnym ze źródeł.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa