mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 139

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W Wn i Wa2 dodano przypominający  przy des1 w l.r. W tekście głównym dodajemy jeszcze  przy f3 w pr.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

g2-h2 w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2→Wa)

!!!   miniat: od 4. do 6. ósemki, tylko górna 5-linia (motyw).        Tu dwa kaso g2-h2

g2-b2 w Wf3 (→Wf4)

TGTU = tylko kaso g2
..

Wersja 4. ósemki z h2 może nie być autentyczna, gdyż  widoczny przed tą nutą w KG i Wf1 (→Wf2→Wa1) miał prawdopodobnie dotyczyć dolnej nuty tercji, g2 (adiustatorzy Wn i Wa2 dodali tu drugi , uznając jego brak za zwykłe przeoczenie). Wskazuje na to porównanie z analogicznymi taktami – we wszystkich pozostałych miejscach (t. 137, 143, 145 i 147-149) górny głos dwudźwięków prowadzony jest diatonicznie, bez podwyższania nuty na 4. ósemce taktu. Potwierdza to Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4), w której znak przeniesiono przed dolną nutę, co dowodzi, że kompozytor słyszał tu g2-b2. Jeśli zaś g2-b2 było rzeczywiście od początku zamierzone przez Chopina, to  w [A] był przypuszczalnie postawiony niedokładnie, gdyż dwie osoby – kopista i sztycharz Wf1 – odczytały go niewłaściwie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG i Wf (→Wa1) brak kasowników podwyższających es1 na e1 w 3. ćwierćnucie t. 143 i es3 na e3 w 6. ósemce t. 144. Pierwszy z nich został dopisany w WfD, oba dodano w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Ćwierćnuty l.r. w 2. połowie każdego z tych taktów zapisane są w źródłach w kluczu wiolinowym, co wywołuje niepewność, jeśli chodzi o obowiązywanie znaków chromatycznych z 1. połowy:

  •  przed e1 w t. 143 występuje we wszystkich źródłach;
  •  przed e1 w t. 144 dodano w Wn, Wf4 i Wa2;
  •  przed e w t. 144 pojawia się tylko w Wn.

W układzie graficznym przyjętym w tekście głównym znaki te nie są potrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 145-146

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG i Wf1 (→Wf2→Wf3) brakuje siedmiu kasowników przed nutami, które były już wcześniej poprawnie zapisane w innej oktawie. Te oczywiste niedokładności nie utrudniają odczytania i były w różnym stopniu uzupełniane w późniejszych źródłach. W pełni poprawny tekst ma tylko Wn. Podobnie w następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KG