Proponowana rekonstrukcja opiera się na łącznym potraktowaniu łuków l.r. w KG i Wf. Zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 patrzyli bowiem na ten sam autograf Chopina i jest bardzo prawdopodobne, że każdy z nich odtworzył jedną część łuku, który w [A] był podzielony ze względu na koniec strony (linijki). Przypuszczalnie sztycharz Wf1 pominął tylko krótki fragment łuku w t. 93, natomiast kopista – łuki w trzech następnych taktach. Rozumowanie to uzasadnia również przyjętą interpretację niedokończonego łuku KG (pominiętego w Wn).
Zdaniem redakcji, łuk Wf można traktować jako równorzędny, gdyż Chopin mógł go zaakceptować w związku ze zmianą koncepcji akcentowania – por. t. 222-224.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności KG
notacja: Łuki
