Zagadnienia : Łuki tenuto
t. 36-37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Dłuższy łuk Wf (→Wa) to najprawdopodobniej wynik mylnej interpretacji łuku dochodzącego w [A] do końca t. 36. Chopin wielokrotnie stosował tego rodzaju łuki tenuto. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w Chopinowskiej korekcie Wf3 w odpowiednim miejscu repryzy – patrz t. 224. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 145-147
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 222-224
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łuk dodany – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf3 (→Wf4) pokazuje wyraźnie, że w intencji kompozytora nie miał on sięgać aż do następnego taktu. Dłuższy łuk Wa można w tej sytuacji interpretować jako niedokładne odczytanie łuku dopisanego w podkładzie przez Chopina (por. t. 36-37) lub dodatek adiustacji na podstawie analogicznego miejsca pierwszej części Scherza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Łuki tenuto |