Wn2
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
porównaj
  t. 143

d1 w KG (→Wn) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa2

TGTU

Abstrahując od nieortograficznej notacji, wersja z d1 (=eses1) jest brzmieniowo niewykluczona. Mimo to, zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że brak  przywracającego des1 to pomyłka Chopina. Świadczą o tym:

  • pisownia t. 184-185, dowodząca dbałości Chopina o precyzyjne rozróżnienie notacji enharmonicznej nut d i eses;
  • duża liczba sytuacji, w których w utworach Chopina brak znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację; 
  • bemol przywracający des1, dodany w Wa w analogicznym t. 183; podkład do Wa1 był korygowany przez Chopina, więc dodatek ten może od niego pochodzić.

W omawianym t. 143  przed des1 znajduje się tylko w Wa2. Natomiast w Wn2 dodano  przed ces1, co można by uznać za mechaniczną pomyłkę, gdyby nie to, że identyczne uzupełnienie wprowadzono w t. 183.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wa, Przeoczenia odwołania alteracji, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy KG

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa