op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll, cz. II
W Wf (oprócz Wf4) brakuje pięciu potrzebnych znaków chromatycznych – kasowników przed d2 i h oraz krzyżyków przed fis, fis2 i gis2. Ta oczywista niedokładność z pewnością ma źródło w pisowni [A]. Podobnie w KG, w którym jednak Chopin dopisał 
podwyższający b na h. W KG (→Wn) brak ponadto kasowników przed ostatnią oktawą pr.r. – może to być przeoczenie kopisty lub późniejsze uzupełnienie w [A]. W pozostałych źródłach znaki uzupełniano (wszystkie dodatki można przypisać adiustacji): trzy dodano w Wa1 i Wf4, cztery w Wn; tylko Wa2 ma poprawną notację. Por. t. 24.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Adiustacje Wf, Niedokładności KG, Autentyczne korekty KG
notacja: Wysokość
