op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll, cz. II
Powrót pierwszej części Scherza po części Più lento (t. 189-257) nie jest w KG wypisany nutami (nie licząc zamarkowanego t. 189). Puste takty są jedynie ponumerowane, by nie było wątpliwości, który fragment należy ponownie wydrukować, a odpowiednia numeracja wpisana jest także w t. 1-69. Co ciekawe, kopista nie dokończył tych wskazówek ani za pierwszym, ani za drugim razem:
- numeracja t. 1-15 i 17-19 pisana jest ręką Gutmanna, a od t. 20 – ręką Chopina. Takt 16 został pominięty przez kopistę, a trzy następne oznaczone są błędnie jako 16-18 (numerację uzupełnił i poprawił – ołówkiem – najprawdopodobniej dopiero sztycharz Wn).
- w repryzie pismo kopisty urywa się mniej więcej w dwóch trzecich linijki przewidzianej na odpowiedni fragment – po takcie nr 50 wpisana jest już tylko cyfra 5. Dokończenie linijki, zarówno kreski taktowe, jak i numeracja począwszy od cyfry '1' w numerze '51', zapisane jest ręką Chopina.
Zdaniem redakcji, wskazuje to na jakąś niejasność w oryginalnym zapisie [A], a co za tym idzie niepewność kopisty odnośnie do sposobu dokończenia skrótu. Obawiając się dalszych nieporozumień, Chopin prawdopodobnie nie tylko dokończył podstawowy zapis skrótu, ale ze względu na długość niewypisanego odcinka oznaczył w nim dodatkowy punkt orientacyjny w postaci podwójnej kreski taktowej przed t. 37 i 225.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Skrótowy zapis A, Autentyczne korekty KG
notacja: Skróty pisowni i inne
