Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 7-8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Zapis KG, odwzorowujący skrótową notację [A], oznacza zdaniem redakcji dwa znaki . Do podobnego wniosku doszedł też adiustator Wn2mar (→Wn2), natomiast Wf i Wn1 podają widełki tylko w t. 7. Co ciekawe, w analogicznej sytuacji w t. 11-12 wszystkie wydania umieszczają oznaczenia w obu taktach (ale różnią się sposobem potraktowania pedalizacji). Jeśli chodzi o zakres znaków, to w tekście głównym przyjmujemy uśrednione znaki KG i Wf, gdyż występująca między nimi różnica szesnastki wydaje się nieistotna. Dłuższe znaki Wn i krótsze Wa to zapewne niedokładności odczytania podkładów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 14-16
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Łuk KG, rozpoczęty na ostatniej mierze t. 14, nie ma kontynuacji w t. 15 (na nowej linii). Najprostszą interpretację tego zapisu – jako ciągły łuk – zrealizowano w Wn. Wersję tę, analogiczną do łuku obejmującego następną frazę, można uważać za równorzędny wariant w stosunku do proponowanego przez redakcję tekstu głównego, opartego na porównaniu tego miejsca z jego powtórzeniami w t. 22-24, 68-70 i 76-78. Analiza ta prowadzi do wniosku, że elementami z pewnością lub dużym prawdopodobieństwem nieautentycznymi (niedokładnie zapisanymi) są zakończenie łuku w t. 14 i związany z tym brak łuku na przejściu t. 14-15 w Wf (→Wa) oraz rozpoczęcie łuku w t. 15 od 1. ćwierćnuty w KG. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Akcent w KG został przypuszczalnie dopisany przez Chopina. W Wn, wyraźnie wbrew rękopisowi, przydzielono go do l.r. i nadano mu kształt zwykłego, krótkiego akcentu. Tak umiejscowiony znak powtórzono w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:
W tekście głównym podajemy znak według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant. Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 24, 70 i 78. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 36-38
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Różnice łukowania w źródłach opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf – nie pozwalają na jednoznaczne odtworzenie wersji autografu edycyjnego. Wersja proponowana w tekście głównym jest jedną z możliwych rekonstrukcji pisowni [A], uwzględniającą przednutkę c2, dodaną przez Chopina w korekcie Wf3 i w podkładzie do Wa. Za możliwe interpretacje tej pisowni można także uważać wszystkie pozostałe wersje źródeł, mimo że są najprawdopodobniej niedokładne. Godna uwagi jest także wersja Amar, niewątpliwie autentyczna i naturalna od strony muzycznej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »