mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 w KG i Wn2mar (→Wn2)

!!!   miniat: ta co przy końcówce łuku, tylko z widełkami...      EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZTU

Akcent w Wn1

długi pod akordem w połowie taktu, na wysokości wideł EZTU
..

Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:

  • Znak Wf niedwuznacznie podkreśla kulminacyjną appogiaturę linii melodycznej. Chopin mógł dopisać go w [A] już po sporządzeniu KG.
  • Znak w KG rozciąga rozładowanie kulminacji na cały takt, niejako uwzględniając kontrapunktującą partię l.r. Także ten znak mógł być dopisany przez Chopina, jeśli w [A] początkowo w ogóle nie było tu znaków dynamicznych.

W tekście głównym podajemy znak  według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant.

Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2).

Podobnie w t. 24, 70 i 78.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W [A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy. Znak uzupełniono w Wn i Wa. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tego miejsca.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy KG

t. 18

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W KG (→Wn1) i Wf, nie ma podwyższającego ges2 na g2. Częste u Chopina przeoczenie poprawiono w Wa i Wn2mar (→Wn2). Podobnie w t. 26, 72 i 80.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 19

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed ges, as i as1. Podobnego uzupełnienia dokonano w Wn2mar (→Wn2) i Wa2, przy czym  przed ges dodano już w Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KG→Wn1→Wn2mar, →Wf1→Wf2→Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG