Wf
porównaj
t. 51
Widoczne w Wf przedłużenie wartości rytmicznej półnuty es2 jest prawdopodobnie pomyłką, choć tego typu notację Chopin czasem stosował (por. np. Impromptu As op. 29, t. 74). W tym jednak przypadku dłuższe zatrzymanie es2 tylko komplikuje zapis bez wpływu na logikę prowadzenia głosów czy brzmienie (pedalizacja). W Wa uprecyzyjniono zapis Wf, co z pewnością jest dziełem adiustatora. W tekście głównym podajemy nie budzącą wątpliwości wersję Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
notacja: Rytm