


Chopin przez całe życie stosował konwencję, w myśl której . Do połowy XIX w. konwencja ta była zresztą w powszechnym użyciu, jednak stopniowo wprowadzano już nowy, obowiązujący do dziś sposób zapisu. Do najgorliwszych propagatorów zmiany należał główny niemiecki wydawca Chopina, firma Breitkopf & Härtel. W wydawnictwach tej firmy szesnastki przesuwano poza 3. nutę trioli, nie licząc się ani z układem graficznym podkładu, ani sensem muzycznym czy pianistycznym (por. np. zestawienie autografu i opartego na nim pierwodruku B&H w Polonezie-Fantazji As op. 61, t. 270-277).
W t. 5, 9, 11 i 13 w Wn (→Wf→Wa) szesnastka w figurze jest przesunięta poza 3. nutę trioli akompaniamentu. Nie ma żadnego powodu, by sądzić, że odpowiada to pisowni i zamysłowi Chopina.
Patrz poświęcony temu zagadnieniu rozdział w: Jan Ekier, Wstęp do Wydania Narodowego, zagadnienia edytorskie, s. 174.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne
zagadnienia: Adiustacje Wn, Rytmy punktowane i triole
notacja: Rytm