Występujące w źródłach różnice w brzmieniu tytułu wiążą się z pewnymi ogólniejszymi zagadnieniami. Dodany w Wa, z pewnością nieautentyczny, sentymentalny tytuł "Les Plaintives" nie jest odosobnionym przypadkiem, jeśli chodzi o utwory Chopina publikowane przez wydawnictwo Wessel & Co (por. np. Ballady g op. 23 czy F op. 38). Chopin nie aprobował dodawanych przez Wessla pretensjonalnych tytułów i wielokrotnie zwracał na to uwagę wydawcy. Pisze o tym w liście do Juliana Fontany z dn. 9 X 1841 r.: „Co się Wessla tycze, to cymbał, oszukaniec. [...] jeżeli on potracił na moich kompozycjach, to zapewne dla głupich tytułów, jakie podawał mimo mojego zakazu i mimo zekpania kilkakrotnego pana Stapeltona; [...] gdybym był mojego głosu duszy słuchał, to bym mu był nic więcej nie posyłał po owych tytułach".
W zachowanym autografie Nokturnu Des nr 2 nosi on tytuł 8me Nocturne, jest więc niemal pewne, że i Nokturn cis był w [A] oznaczony analogicznie jako 7me Nocturne. Określenie to, lokujące Nokturn na liście dotychczas przez Chopina wydanych utworów tego gatunku, nie zostało jednak uwzględnione w Wn. Chopin nie wyraził sprzeciwu wobec takiego podejścia, a być może nawet je zaakceptował, toteż idąc za Wn (→Wf) pozostawiamy jedynie numerację Nokturnów wewnątrz opusu. Numerację ogólną podaje także Wa (7e Nocturne). Nie ma to związku z ewentualnym zapisem w [A], a jest częścią polityki marketingowej wydawnictwa Wessla, które starało się łączyć publikowane dzieła w większe serie wydawnicze. Także w odniesieniu do całości op. 27 Wa podaje informację, że jest to czwarty zbiór nokturnów (Quatrième recueil de Nocturnes).
W Wa2 nie ma dedykacji – patrz charakterystyka tego źródła.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Dedykacje, Różne tytuły
notacja: Określenia słowne
