A
Tekst główny
As - Autograf szkicowy
AI - Autograf Rothschild
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1op - Pierwsze wydanie niemieckie op. 64
Wn1cis - Pierwsze wydanie niemieckie Walca cis
Wn2op - Drugie wydanie niemieckie op. 64
Wn2cis - Drugie wydanie niemieckie Walca cis
Wn3op - Poprawiony nakład Wn2op
Wa - Wydanie angielskie
WaC - Najwcześniejsze wydanie angielskie
WaW1 - Pierwsze wydanie angielskie
WaW2 - Zmieniony nakład WaW1
porównaj
  t. 97

Bez znaku w A (→WfWa,Wn1op,Wn1cis)

!!!   miniat: nic.                    Tu pusta klisza 

 w Wn2op (→Wn3op) i Wn2cis

EZnieU

Brak znaku  w A można by uważać za niedokładność związaną z przejściem do skrótowego zapisu od następnego taktu. W tego typu sytuacjach zapis nutowy w takcie rozpoczynającym niewypisaną część ma nierzadko częściowo szkicowy charakter – por. np. Polonez es op. 26 nr 2, t. 105. Paradoksalnie, im dokładniej Chopin zapisał taki takt, tym większa była szansa nieporozumienia, gdyż sztycharze uważali zapis za kompletny – por. np. Polonez es op. 26 nr 2, t. 49. W tym wypadku nie jest to jednak pewne, gdyż oznaczenia w tym takcie w istocie wydają się kompletne – tempo, łuk, pedalizacja. Co więcej, w następnym pustym takcie, Chopin wpisał widełki, jakby dla podkreślenia, że należy je uwzględniać dopiero od t. 98. W tej sytuacji w tekście głównym pozostawiamy notację A bez zmian, zaś znak dodany w późniejszych Wn można traktować jako dopuszczalne uzupełnienie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.