


![]() |
!!! miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku. EZTU |
|
![]() |
EZnieU |
|
![]() |
EZTU bez części po akordzie |
|
![]() |
EZnieU1 |
Zasięg widełek zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki