|
|
|
|
|
8 nut w WfS, prawdopodobniejsze odczytanie |
Dopisek w WfS, mający postać nuty ges2 wstawionej pomiędzy f2 i as2 oraz łuku wychodzącego z drukowanego łuku frazowego i kończącego się na dopisanej nucie, nastręcza trudności w interpretacji. Znaki wpisane są atramentem, co wskazuje na rękę uczennicy; także laseczka dopisanej nuty, postawiona z lewej strony główki, przemawia przeciwko Chopinowi jako temu, kto był autorem wpisu. Ma to znaczenie, gdyż nieco inaczej można sobie tłumaczyć wpis Chopina, być może szkicowy i dopełniony ustnym wyjaśnieniem, a inaczej notatkę uczennicy mającą utrwalić uwagę czy wariant przekazaną jej przez Mistrza na lekcji.
Narzucającym się odczytaniem jest figura ośmionutowa, którą podajemy jako najbardziej prawdopodobną wersję WfS. Łuk wyznaczałby wówczas zakres ruchu triolowego. Wariant taki, choć nie nazbyt wyszukany, byłby jednym z licznych przykładów urozmaicenia przez rozdrobnienie, które Chopin bardzo chętnie stosował – por. np. uwagę do Mazurka g op. 24 nr 1, t. 59. Wersja As dowodzi zresztą, że tekst drukowany sam jest już przykładem takiego urozmaicenia. Dziwi jednak umiejscowienie tego wariantu – wzbogacone, rozdrobnione motywy pojawiają się z reguły przy ostatnich powtórzeniach danej frazy, wariantu tego spodziewalibyśmy się więc raczej w jednym z trzech następnych powtórzeń (t. 101, 109 lub 117).
Być może zatem dopisany łuk oznacza, że objęta nim grupa sześciu nut ma wypełnić cały takt. Byłby to powrót do wersji znanej z As, a pojawiające się następnie podobne motywy w wersji z triolą (w t. 95, 101, 103 i analog.) stanowiłyby naturalne rozwinięcie tej najprostszej struktury. Możliwość tę uwzględniamy jako interpretację alternatywną.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji