Określenia słowne
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KF i Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||||
|
t. 15-17
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W KF widoczne są skreślenia wskazówek dynamicznych – kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Autentyczne korekty KF |
||||||||||||||||||
|
t. 33-39
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Dwunastotaktowe crescendo (t. 31-42) zostało precyzyjnie oznaczone w KF, Wa i Wn2 (→Wn3). Skrócenie zakresu w Wn1 jest z pewnością pomyłką sztycharza – kreseczki doprowadzono tylko do końca strony. Także brak kreseczek w Wf musi być uznany za niedokładność notacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||||
|
t. 40-43
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Brak kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||||||||||
|
t. 57-67
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Różnice w zasięgu kreseczek wyznaczających zakres określenia cresc. prawdopodobnie nie są autentyczne. Brak kreseczek – całkowity w Wf, a częściowy w KF – to prawdopodobnie skutki niedokładności sztycharza i kopisty. Sztycharze często zapominali o kreseczkach, a kopista doprowadził swoje do końca strony rękopisu, co czyni późniejsze ich przeoczenie bardzo prawdopodobnym. Wersja Wn1 jest na pewno błędna (kreseczki doprowadzone do końca linijki), a uzupełnienie wprowadzone w Wn2 (→Wn3) – nieautentyczne (co nie wyklucza wszakże jego zgodności z intencją Chopina). W tej sytuacji za najpewniejszą uważamy wersję Wa, w której zasięg kreseczek może odpowiadać zarówno pisowni, jak i zamysłowi Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF |
w t. 15 i 
w t. 17. Wydaje się to świadczyć o radykalnej zmianie koncepcji dynamicznej tego fragmentu (prawdopodobnie aż do t. 23, w którym znajduje się 
), ale możliwe, że Chopin uznał tylko, że nie jest to jedyna możliwa koncepcja i nie chciał jej narzucać wykonawcom. Rezygnację z tych oznaczeń można też tłumaczyć, biorąc za punkt wyjścia ich umiejscowienie – oba wpisane były mniej więcej pod 2. miarą taktu, mogły więc odnosić się do przedłużonych pasaży, wypełniających brzmienie akcentowanych nut rozpoczynających takty. Kompozytor mógł następnie uznać, że tak wyraźne ściszenie nie jest potrzebne dla uzyskania efektu ciągłości frazy.
w 
