Zagadnienia : Błędy Wf

t. 74

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez znaku w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: nic.

Akcent w Wa

..

Brak znaku w Wf obciąża prawdopodobnie sztycharza tego wydania. Takt ten jest w KG oznaczony jedynie skrótowo jako powtórzenie t. 10 i tak samo zapewne było w pozostałych rękopisach edycyjnych. Skoro więc w t. 10 Wf ma akcent, to powinien on być powtórzony także tu (chyba że w t. 10 został dodany dopiero w korekcie, co zdaniem redakcji jest jednak mniej prawdopodobne).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 75

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG i Wf podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. W Wa dodano przed 3. od końca szesnastką (dis1) i niepotrzebny przed gis2 w 3. grupie szesnastek. Tylko Wn ma poprawną notację, w której wskazano podwyższenie 3., 7. i 11. szesnastki na fis3, fis2 i fis1. Patrz t. 11.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 76

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Tak jak w t. 12, w KG i Wf nie ma  podwyższającego g1 na gis1. W t. 76 nie ma go też w Wa. Znak uzupełniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji