Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
Zakres i umiejscowienie znaku w Wa mogą być autentyczne. Natomiast stopniowo wydłużane widełki w Wn to z pewnością rutynowe działanie sztycharza lub adiustatora tego wydania. Brak znaku w Wf jest zapewne niedopatrzeniem Chopina – patrz uwaga o dim. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 9
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
Łuk KG jest zapisany bardzo niedokładnie – "z rozmachem" – tak iż w Wn1 objęto nim także pierwszą i ostatnią ćwierćnutę taktu. Z pewnością nie odpowiada to zamysłowi Chopina – por. niedokładne łuki KG w t. 10, gdzie wydawca nie dał się zwieść, oraz t. 12, gdzie próbował zinterpretować przeciągnięty łuk KG. Patrz też t. 7-8 czy 79-80, a także np. Scherzo cis op. 39, t. 344-347. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 11
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na podwyższenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melodyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG |
||||||||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
Sięgający nad pauzę łuk KG jest z pewnością niedokładny. Wersja Wn1 to zapewne próba nadania mu sensu przy zachowaniu jego długości. Zmiana dokonana w Wa3 dowodzi (nadmiernego) zaufania adiustatora tego wydania do tekstu Wn1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
W KG i Wf brak podwyższającego g1 na gis1. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa. Podobnie w t. 76. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »