Zdaniem redakcji, bez względu na to, jak doszło do powstania tej różnicy (w źródłach nie widać żadnych wyraźnych śladów ewentualnych poprawek w tym zakresie), pominięcie widełek 
w Wf było świadomą i ostateczną decyzją Chopina. W pisowni Chopinowskiej tego typu znak podkreśla nutę lub grupę nut, co w tym wypadku sugerowałoby rozpoczęcie frazy wewnętrznego głosu wraz z powrotem głównej myśli tematycznej tej części, wbrew późniejszym, konsekwentnym oznaczeniom Wf.
Przedłużenie znaku w Wn2 (→Wn3) to typowa dla tego wydawcy, rutynowa adiustacja.
Patrz t. 58
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki