Wn
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 79

 w KG (→Wn1) i Wa

!!!   miniat: ta co w t. 58.            EZnieU

Bez znaku w Wf

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

Zdaniem redakcji, bez względu na to, jak doszło do powstania tej różnicy (w źródłach nie widać żadnych wyraźnych śladów ewentualnych poprawek w tym zakresie), pominięcie widełek  w Wf było świadomą i ostateczną decyzją Chopina. W pisowni Chopinowskiej tego typu znak podkreśla nutę lub grupę nut, co w tym wypadku sugerowałoby rozpoczęcie frazy wewnętrznego głosu wraz z powrotem głównej myśli tematycznej tej części, wbrew późniejszym, konsekwentnym oznaczeniom Wf.
Przedłużenie znaku w Wn2 (→Wn3) to typowa dla tego wydawcy, rutynowa adiustacja.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 58

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.