mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 78

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez znaku w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ta, co w t. 58.             Tu pusta klisza 

Akcent w Wf
..

Akcent został przypuszczalnie dodany przez Chopina w czasie korekty Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 79

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 w KG (→Wn1) i Wa

!!!   miniat: ta co w t. 58.            EZnieU

Bez znaku w Wf

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

Zdaniem redakcji, bez względu na to, jak doszło do powstania tej różnicy (w źródłach nie widać żadnych wyraźnych śladów ewentualnych poprawek w tym zakresie), pominięcie widełek  w Wf było świadomą i ostateczną decyzją Chopina. W pisowni Chopinowskiej tego typu znak podkreśla nutę lub grupę nut, co w tym wypadku sugerowałoby rozpoczęcie frazy wewnętrznego głosu wraz z powrotem głównej myśli tematycznej tej części, wbrew późniejszym, konsekwentnym oznaczeniom Wf.
Przedłużenie znaku w Wn2 (→Wn3) to typowa dla tego wydawcy, rutynowa adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 87

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez znaku w źródłach

!!!   miniat: nic.          Tu pusta klisza

[] proponowany przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu na wzór wcześniejszych, analogicznych taktów, w których Chopin umieścił go we wszystkich (t. 47) lub niektórych źródłach (KG w t. 67).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 107-108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

5 akcentów długich w KG, Wf i Wa

!!!   miniat: nic.         TGTU (5 długich, ostatni krótki)

6 akcentów długich w Wn1

6 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)
..

Tak jak w t. 5-6, ustalenie, jaki rodzaj akcentów Chopin miał tu na myśli, nastręcza trudności. W KG, Wf i Wa ostatni akcent w t. 108 jest wyraźnie krótszy od poprzednich (i następnych) i tę wersję podajemy w tekście głównym. Ujednolicone pisownie Wn1 i Wn2 (→Wn3) można jednak traktować jako uzasadnione wersje alternatywne tych znaków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn