Zagadnienia : Błędy KG

t. 42-44

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki w KG (→Wn1)

!!!   miniat: od 2. miary t. 42 do końca 44, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.         Tu EZnieU

Łuki w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

..

Łuk l.r. jest w KG (→Wn1) z pewnością błędny – kopista, zmylony przypuszczalnie przejściem do nowej linii, wpisał w t. 43-44 łuk, który miał dotyczyć t. 42-43.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 46

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 (błąd) w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez górnego łuku.       tu w dolnym głosie tylko półnuta, ale z dwiema kropkami (na kliszy tylko te kropki)

 w Wf i Wa

Tu pusta klisza 

 w Wn2 (→Wn3)

..

Zapisana w KG (→Wn1) błędna wartość basowego eis – podwójnie punktowana półnuta – w intencji Chopina miała prawdopodobnie zapewnić równoczesne wybrzmienie (przed pauzą) wszystkich trzech głosów. Dlatego w tekście głównym proponujemy odpowiednią notację, wprowadzoną w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 56

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez łuku w KG (→Wn1) i Wn3

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza 

Łuk dis-es w Wf, Wa i Wn2

..

Brak w KG (→Wn1) łuku łączącego dis i es jest najprawdopodobniej pomyłką kopisty – w analogicznym t. 76 odpowiedni łuk jest w KG wpisany. Zarówno dodanie łuku w Wn2, jak i jego ponowne usunięcie w Wn3 to dowolne zmiany, ujednolicające oba te miejsca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 66

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 (błąd) w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ta co w t. 46     tu w dolnym głosie tylko półnuta, ale z dwiema kropkami (na kliszy tylko te kropki)

 w Wf i Wa

Tu pusta klisza 

 w Wn2 (→Wn3)

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 74-77

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki KG (odczyt dosłowny→Wn1)

całotaktowe 74, 75, od 76 do końca. Na końcu 73 do ostatniej ósemki (trochę krótszy, podnieść prawy koniec ciut)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

t. 73-74 = TGTU, potem nowe t. 75, 76, 77 do końca

Łuki Wf

TGTU

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3)

cała linijka

..

Odczytane dosłownie, krótkie łuki KG (→Wn1) są niemal na pewno błędne ze względu na sprzeczne z budową frazy przerwanie łuku pomiędzy t. 73-74. Zaproponowana interpretacja jest oparta na pierwotnym łukowaniu analogicznych t.  55-57, w których Chopin łączył napisane początkowo w KG jednotaktowe łuki w t. 55-56. Frazowanie to można uważać za alternatywne w stosunku do tekstu głównego, opartego na Wf i zgodnego z łukowaniem analogicznych t. 54-57. Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3) to wynik dowolnej adiustacji, ale taki sam łuk w Wa może być autentyczny.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG