op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
Przed wszystkimi nutami ais i ais1 występują w źródłach krzyżyki (z wyjątkiem ais1 w t. 95 w KG, Wn i Wf oraz w t. 96 w Wa). Wydaje się, że w tym przejściowym fragmencie, przygotowującym powrót tonacji h-moll i de facto już w niej utrzymanym, obie tonacje – H-dur i h-moll – nałożyły się w myśleniu Chopina na siebie. Być może odegrała tu pewną rolę także ogólna niepewność Chopina co do obowiązywania ostatniego znaku przykluczowego (por. też uwagę do Etiudy gis nr 6, t. 7-8).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Znaki ostrzegawcze
notacja: Wysokość
