Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 32

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Równe ósemki, bez przetrzymań w KG (→Wn)

!!!   miniat: pół taktu, jak w t. 30, tylko górna 5-linia.       Tu EZnieU bez łuków e1 i g1

Równe ósemki, przetrzymania w Wa

!!!     EZnieU z łukami

Rytm punktowany, przetrzymania w Wf

!!!     EZnieU2

Wf w uproszczonej notacji rytmicznej

!!!     EZTU

..

Tak jak w t. 30, wersję Wf, będącą wynikiem Chopinowskiej korekty (wprowadzenie rytmu punktowanego w górnym głosie i przetrzymanie h1 już od 5. ósemki taktu), podajemy w tekście głównym w zmodyfikowanej postaci. Uproszczenie notacji rytmicznej, zgodne ze zwyczajami Chopina w tym względzie, istotnie naszym zdaniem zwiększa czytelność tekstu.

Brak w KG (→Wn) łuków przetrzymujących tercję e1-g1 jest niemal na pewno przeoczeniem kopisty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej , Błędy KG , Rytm punktowany lub równy

t. 38-39

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

gis1 w KG (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: t. 38 i 1. miara 39, tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza 

g1 w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!     TGTU = dwa kaso g1

..

Wersja Wf – dwukrotnie akord e-moll – mogła być wprowadzona w korekcie Wf i była akceptowana przez Chopina na lekcjach, o czym przekonują Chopinowskie wpisy w WfS i WfD, dokonywane w bezpośrednim sąsiedztwie tego miejsca. Przyjmujemy ją do tekstu głównego jako wersję bezsprzecznie autentyczną i prawdopodobnie najpóźniejszą. Jej pojawienie się w Wa2 (→Wa3) wskazuje na użycie egzemplarza Wf przy redagowaniu tego nakładu (por. Etiudę gis nr 6, t. 4). Wersja KG (→Wn) i Wa1 z dwukrotnie występującym akordem E-dur wydaje się w tej sytuacji albo wcześniejsza, albo nawet pomyłkowa (tego rodzaju przeoczenie znaków chromatycznych definiujących tonację mollową można podejrzewać w Etiudzie f Dbop. 36 nr 1, t. 41-45).

Jest to jedno z tych miejsc, w których późniejsza praktyka edytorska i wykonawcza utrwaliły nieautentyczną kompilację wersji źródłowych z gis1 w t. 38 i g1 w t. 39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 42-43

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Jedno ten. w KG (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: ta co w t. 18-19.         Tu ten. tylko w 43

Dwa ten. w Wf

!!!      TGTU

Bez wskazówek w Wa1 (→Wa2)

!!!    Tu pusta klisza 

..

Wskazówka ten. w t. 43 – obecna zarówno w Wf, jak i w KG (→Wn) – występowała zapewne już w rękopisach. Natomiast ta w t. 42 została prawdopodobnie dodana przez Chopina w korekcie Wf, na co wskazuje większy krój liter w porównaniu z pozostałymi (w t. 18-19 i 43). Pojawienie się jednego ten. w Wa3 świadczy o wglądzie adiustatora w Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 44

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

 w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez łuku.         Tu pp pod pocżątkiem szesnastek.

 w Wf

!!!    TGTU (tylko widły)

..

 w KG (→Wn) i Wa to wersja pierwotna, zmieniona przez Chopina w korekcie Wf, w której usunięto to określenie, a dodano widełki .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 50

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Przednutka w KG

!!!   miniat: przednutka i triola za nią, tylko dolna 5-linia.      TGTU

Przednutka w Wf

!!!       bez chorągiewki (ćwierćnutka)

Przekreślona przednutka w Wn i Wa3

!!!      ósemka z ukośną kreską

Bez przednutki w Wa1 (→Wa2)

..

Przednutka Fis1 została w KG dopisana ołówkiem, co oznacza, że Chopin dodał ją w ostatniej fazie przygotowywania podkładów dla trzech wydań op. 25 (głównym celem tych uzupełnień było prawdopodobnie wpisanie temp metronomicznych, które mają postać ołówkowych dopisków w rękopisach 11 etiud). Brak chorągiewki ósemkowej w Wf to najprawdopodobniej niedokładność wynikła z pośpiechu przy realizacji licznych Chopinowskich korekt. Natomiast pisownia z przekreśloną ósemką to z pewnością skutek rutynowej adiustacji Wn (pisownia ta zresztą niewątpliwie odpowiada właściwemu wykonaniu tego ozdobnika, gdyż tylko nieliczne Chopinowskie przednutki nieprzekreślone należy interpretować jako appoggiatury).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG