mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 20

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak poprzednio, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 21-22

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: pół t. 21, tylko górna 5-linia, bez wideł.      Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)
..

Takty te, będące dokładnym powtórzeniem t. 5-6, w KF (→Wn) i podkładzie do Wa (→Wa1) nie zostały opalcowane. Najprawdopodobniej tak samo było w podkładzie do Wf, a dopiero korygując to wydanie, Chopin dodał pewne wskazówki. Nawiązują one do dokładnych oznaczeń z t. 5-6 i 9-10, przypominając mniej typowe sytuacje, związane z układem dwóch sąsiadujących białych klawiszy. Można stąd wyciągnąć wniosek, że za typowe, niewymagające przypomnienia kompozytor uważał naprzemienne użycie palców 1-2 (w dolnym głosie) i 4-3 (w górnym) dla następstw białego i czarnego klawisza. Palcowanie to powtórzono także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 23-26

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 1. grupa t. 23, tylko górna 5-linia, bez forte.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!    TGTU 4 takty
..

Palcowanie Chopinowskie – oznaczone według tych samych zasad, co w poprzednim czterotakcie – zostało najprawdopodobniej dodane w czasie korekty Wf. Na podstawie tego wydania uzupełniono później wskazówki także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 26

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

e1 w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 4. i 5. akord, tylko dolna 5-linia, bez łuku.      TGTU     (na kliszy bemol as w normalnej pozycji)

es1 w Wa2 (→Wa3)

!!!      bemole es1 i as
..

Bemol dodany w Wa2 (→Wa3) jest niewątpliwie dowolną adiustacją. W wersji tej ulega zniekształceniu charakterystyczny motyw powtarzanych nut, pojawiający się w każdej z analogicznych fraz przynajmniej sześciokrotnie. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 27-28

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Łuk w KF, Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: nic.       TGTU

Bez łuku w Wn1
..

Brak łuku to oczywisty błąd Wn1, poprawiony w Wn2 (→Wn3).
W Wf i Wa łuk umieszczono pod nutami, co z pewnością było dowolnością sztycharza – w obu wydaniach laseczki nut skierowano do góry, a łuk rutynowo przeniesiono na stronę główek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf