mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 21-22

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: pół t. 21, tylko górna 5-linia, bez wideł.      Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)
..

Takty te, będące dokładnym powtórzeniem t. 5-6, w KF (→Wn) i podkładzie do Wa (→Wa1) nie zostały opalcowane. Najprawdopodobniej tak samo było w podkładzie do Wf, a dopiero korygując to wydanie, Chopin dodał pewne wskazówki. Nawiązują one do dokładnych oznaczeń z t. 5-6 i 9-10, przypominając mniej typowe sytuacje, związane z układem dwóch sąsiadujących białych klawiszy. Można stąd wyciągnąć wniosek, że za typowe, niewymagające przypomnienia kompozytor uważał naprzemienne użycie palców 1-2 (w dolnym głosie) i 4-3 (w górnym) dla następstw białego i czarnego klawisza. Palcowanie to powtórzono także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 23-26

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 1. grupa t. 23, tylko górna 5-linia, bez forte.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!    TGTU 4 takty
..

Palcowanie Chopinowskie – oznaczone według tych samych zasad, co w poprzednim czterotakcie – zostało najprawdopodobniej dodane w czasie korekty Wf. Na podstawie tego wydania uzupełniono później wskazówki także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 29

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF widać, że  obniżający e1 na es1 w 1. akordzie został przeniesiony sprzed półnuty. Ślady korekty, polegającej na dodaniu tego  w 1. akordzie (co wymagało przesunięcia całego akordu) widoczne są także w Wf. Błąd znajdował się więc prawdopodobnie także w [A].

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 30-31

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Szesnastka d2 i przetrzymane b1 w KF i Wn2

!!!   miniat: ta ósemka i 1. ósemka t. 31, tylko górna 5-linia.          Tu szesnastka d2 bez pauzy i bez kropki staccato

Ósemka d2 i powtórzone b1 w Wf

!!!    TGTU = bez łuku przetrzymującego b1; kropka staccato nad d2

Ósemka d2 i przetrzymane b1 w Wn1

!!!          Tu ósemka d2 bez kropki staccato

Szesnastka d2, pauza i przetrzymane b1 w Wa i Wn3

!!!          Tu szesnastka d2 z pauzą i bez kropki staccato

Alternatywna wariantowa propozycja redakcji

!!!      ósemka d2, kropka staccato nad nią i łuk b1 w nawiasie
..

Różne wersje notacji rytmicznej ostatniej tercji nie dają się łatwo sklasyfikować pod względem autentyczności i chronologii. Różnice pomiędzy poszczególnymi źródłami dotyczą trzech elementów: łuku przetrzymującego b1, wartości rytmicznej nuty d2 oraz pauzy szesnastkowej, dopełniającej wartości rytmiczne górnego głosu. Dla nuty d2 przyjmujemy występującą w Wf postać ósemki staccato, gdyż wersja ta mogła być korygowana przez Chopina. Z praktycznego punktu widzenia istotne jest jednak tylko przetrzymanie lub powtórzenie nuty b1. Biorąc pod uwagę niewątpliwe Chopinowskie uzupełnienia Wf w tym i następnym takcie, do tekstu głównego przyjmujemy wersję bez łuku przetrzymującego tę nutę. Dodatkowo, proponujemy również rozwiązanie wariantowe z łukiem w nawiasie, gdyż ostateczna intencja Chopina w tej kwestii nie jest jednak pewna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KF

t. 31

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez oznaczeń w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.       Tu pusta klisza 

Pedalizacja Wf
..

Pedalizacja została przez Chopina dodana najprawdopodobniej w czasie korekty Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf