Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-23
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
|
|
Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa !!! miniat: półnuta w t. 15, tylko dolna 5-linia. Tu 8 krótkich |
|
|
Akcenty długie proponowane przez redakcję |
Nad półnutami d1 podajemy w tekście głównym akcenty długie, mimo że pisownia żadnego ze źródeł tego nie sugeruje. Zdaniem redakcji, niewłaściwe odczytanie znaków autografu zarówno przez kopistę, jak i sztycharzy jest tu bardzo prawdopodobne:
- niezrozumienie idei Chopinowskich akcentów długich było powszechne wśród sztycharzy;
- także Fontana w swoich kopiach najczęściej nie dostrzegał różnicy między oboma rodzajami akcentów (zapewne uważał ją za niedokładność notacji), co można stwierdzić w tych utworach, w których oprócz kopii zachował się także przepisywany autograf – por. np. Etiudę a nr 4, t. 9-10 czy Tarantelę op. 43, t. 164-178;
- w autografie Koncertu f op. 21, cz. III, t. 433-438, Chopin w zbliżonym kontekście wpisał akenty długie.
Podobnie w t. 24 i 114-121.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Wn1b