Rytm
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 35-36
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
W tekście głównym podajemy notację wzorowaną na Wf jako zapewne najpóźniejszą i najbardziej konsekwentną – akcenty, półnuty i pedalizacja zgodnie precyzują sposób wykonania. Z pozostałych źródeł wynika, że możliwość wyodrębnienia głosu tenorowego Chopin próbował zaznaczyć w różny sposób. W wersji Wa zwraca uwagę pierwotna postać 1. akordu (z a), błąd w pedalizacji i umieszczenie akcentów z niewłaściwej strony. Notacja KF jest niekonsekwentna (akcent nad fis1, osobna laseczka dla e1) i niekompletna (brak pedalizacji). W Wn uległa ona dalszemu zniekształceniu – e1 nie jest wydzielone, a w Wn1 pominięto akcent. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||
t. 49-57
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
W t. 49, 52-53, 55 i 57 w Wn dodano pauzy dla dolnego głosu l.r., co powtórzono w Wa3. Chopin na ogół nie komplikował zapisu tego typu pauzami, które w muzyce fortepianowej nie są konieczne dla jednoznacznego odczytania tekstu. Patrz też t. 50 i 51. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Półnuta E nie jest przedłużona punktem w żadnym ze źródeł. W analogicznym t. 86 jedno ze źródeł – Wf – ma jednak półnutę z kropką, tak iż można się zastanawiać, która z wartości jest prawidłowa. Jeśli wziąć pod uwagę autentyczną pedalizację, zapewniającą brzmienie tej nuty przez cały takt, to okaże się, że wybór wartości rytmicznej ma właściwie tylko ideowe znaczenie. Dlatego nie ingerujemy tu w tekst źródłowy i wersję tę przyjmujemy w tekście głównym także w t. 86. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||
t. 51
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
W tym takcie, ze względu na zmianę harmonii na 3. mierze taktu kwestia przetrzymania półnuty dis do końca taktu ma istotne znaczenie praktyczne. Wersja KF jest więc prawdopodobnie pomyłką, potwierdzoną jeszcze przez pauzę dodaną dowolnie w Wn (i Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF |
|||||||||||||||
t. 51
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Przedłużenie brzmienia nuty fisis1 może być Chopinowskim ulepszeniem wprowadzonym w podkładzie lub korekcie Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »