Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 73-76
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Nie ma powodu wątpić w autentyczność kropek staccato, którymi niektóre nuty basowe są opatrzone w Wf i Wa. Ponieważ notacja w obu wydaniach jest prawdopodobnie niedokładna, w tekście głównym proponujemy wersję łączącą znaki z obu tych źródeł. Por. sąsiednią uwagę o łukach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||||||
t. 114-121
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
W tekście głównym proponujemy akcenty długie, ze względu na prawdopodobieństwo niedokładnego odczytania [A]. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
t. 122
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||||||
t. 122-123
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Patrząc na 5 akcentów nad akordami l.r. w KF, nie jest łatwo rozstrzygnąć, której ręki mają one dotyczyć. Akcenty pisane są ręką kopisty, toteż można przypuszczać, że podobnie wyglądało to w pozostałych rękopisach edycyjnych. W rezultacie w Wf i Wa akcenty przydzielono do pr.r., a w Wn1 (→Wn2) – do lewej. Zdaniem redakcji znaki dotyczą zarówno prawej, jak i lewej ręki, co w nieautentyczny, lecz równoważny sposób oznaczono w Wn3. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 130-133
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Akcent długi w t. 130 musiał znajdować się w [A], natomiast pozostałe zostały przez Chopina dopisane w KF i przypuszczalnie w podkładzie do Wa. Dopisane znaki mają postać akcentów długich i tak zostały odtworzone w Wa i Wn1. W późniejszych Wn zmieniono je na zwykłe, krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »