mUltimate Chopin

op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 55-57

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Trzy łuki w A

!!!   miniat: od ostatniej ósemki 55 do 4. ósemki 57, tylko górna 5-linia, ścieśnione, f (forte) dać tylko podjechać wyżej.        tu EZnieU

Dwa łuki w KF, odczyt dosłowny

!!!      EZnieU2

Dwa łuki w KF, interpretacja kontekstowa

!!!      EZTU

Dwa łuki w Wf

!!!      EZnieU3

Dwa łuki w Wn1

!!!      EZnieU4

Łuk Wa

!!!      EZnieU5

Dwa łuki w Wn2 (→Wn3)

!!!    EZnieU6
..

Główna wątpliwość dotyczy tu przynależności frazowej półnuty a1 w t. 56 – w A łuk się od niej rozpoczyna (na wzór t. 54), podczas gdy w KF jest ona wyraźnie dołączona do poprzedniej frazy. Zdaniem redakcji, Fontana pominął łuk w t. 56, uważając być może, że nie ma potrzeby dublowania łuku przetrzymującego, a Chopin sprawdzając KF przedłużył poprzedni łuk. 
Niejasny jest też moment rozpoczęcia łuku w t. 57 – łuk A, dotyczący przecież górnego głosu, zaczyna się w miejscu, w którym nie ma nuty. Zostało to dokładnie odtworzone w KF, natomiast wydawcy przedłużyli łuk, albo prowadząc go od początku taktu (Wn), albo łącząc z poprzednim (Wf i Wa). Niewykluczone, że taka była intencja Chopina, a notacja Wn1 oddaje ją najtrafniej. Biorąc jednak pod uwagę wskazówkę , redakcja proponuje w tekście głównym inną interpretację łukowania KF, zgodną z podziałem frazy zdeterminowanym przez kontrast dynamiczny.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn