Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 25-26

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Dwa kliniki w A

!!!   miniat: t. 25 od 3. ósemki , tylko dolna 5-linia, bez pedału.         Tu kliniki na 3. i 4. ósemce t. 25

14 kliników w KF (→Wn) i Wa

!!!     TGTU = kliniki od 3. ósemki t. 25 do końca t. 26.

Bez znaków w Wf

..

W A (→Wf) brak kliników l.r. w 2. połowie t. 25 i w t. 26 (a także w t. 38). Tę oczywistą niedokładność uzupełniono w KF (→Wn) i Wa. Natomiast w Wf pominięto jeszcze dwa znaki na 3. i 4. ósemce t. 25.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 48

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki A. odczyt dosłowny

!!!   miniat: od ostatniej ósemki t. 47 do końca t. 48, tylko górna 5-linia, bez wideł.        Tu pierwszy łuk tylko do drugiego gis2.   (drugi łuk = TGTU)

Łuki KF (→Wn) i Wa

!!!     TGTU

Łuki Wf

!!!      pierwszy jak w A (war. 11), drugi od ćwierćnuty a2 do kontynuacji

..

Odczytane dosłownie, łuki A nie obejmują ćwierćnuty a2, co spowodowało mylne, jak się wydaje, odczytanie przez Wf. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawne łuki KF (→Wn) i Wa. Jest zresztą bardzo prawdopodobne, że łuk w t. 47-48 został w KF przedłużony przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 55-57

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Trzy łuki w A

!!!   miniat: od ostatniej ósemki 55 do 4. ósemki 57, tylko górna 5-linia, ścieśnione, (forte) dać tylko podjechać wyżej.        tu EZnieU

Dwa łuki w KF, odczyt dosłowny

!!!      EZnieU2

Dwa łuki w KF, interpretacja kontekstowa

!!!      EZTU

Dwa łuki w Wf

!!!      EZnieU3

Dwa łuki w Wn1

!!!      EZnieU4

Łuk Wa

!!!      EZnieU5

Dwa łuki w Wn2 (→Wn3)

!!!    EZnieU6

..

Główna wątpliwość dotyczy tu przynależności frazowej półnuty a1 w t. 56 – w A łuk się od niej rozpoczyna (na wzór t. 54), podczas gdy w KF jest ona wyraźnie dołączona do poprzedniej frazy. Zdaniem redakcji, Fontana pominął łuk w t. 56, uważając być może, że nie ma potrzeby dublowania łuku przetrzymującego, a Chopin sprawdzając KF przedłużył poprzedni łuk. 
Niejasny jest też moment rozpoczęcia łuku w t. 57 – łuk A, dotyczący przecież górnego głosu, zaczyna się w miejscu, w którym nie ma nuty. Zostało to dokładnie odtworzone w KF, natomiast wydawcy przedłużyli łuk, albo prowadząc go od początku taktu (Wn), albo łącząc z poprzednim (Wf i Wa). Niewykluczone, że taka była intencja Chopina, a notacja Wn1 oddaje ją najtrafniej. Biorąc jednak pod uwagę wskazówkę , redakcja proponuje w tekście głównym inną interpretację łukowania KF, zgodną z podziałem frazy zdeterminowanym przez kontrast dynamiczny.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn