Łuki
t. 66-68
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Przedłużone łuki Wn1 to skutek niezrozumienia podkładu (KG). Brak pierwszego łuku w Wa1 (→Wa2) to zapewne przeoczenie kopisty lub sztycharza. Łuki w Wa3 sugerują wpływ pierwszego Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||
t. 69-70
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Końca łuku w t. 70 nie można w KG uznać za miarodajny. Jeśli chodzi o t. 68-69, to trudno rozstrzygnąć, w których źródłach prawidłowo odczytano łukowanie [A] – w KG czy w Wf i Wa. Za ciągłym łukiem przemawia nie tylko liczba źródeł, ale i fakt, że ewentualne poprawki łukowania mogły mieć miejsce tylko w zaginionych rękopisach, gdyż nie widać ich w KG. Z tych względów w tekście głównym podajemy wersję Wf i Wa, mając wszakże świadomość, że interpretacja łuków KG przyjęta w Wn3 (→#Wn4) również może odpowiadać zamysłowi Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
||||
t. 70-72
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Brak łuku w KG (→Wn) to najprawdopodobniej skutek przeoczenia kopisty. Możliwe również, że Chopin dopisał ten łuk w podkładach do Wf i Wa, a KG pominął. W każdym razie nie ma powodów, by sądzić, że Chopin chciał z niego zrezygnować. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KG |