Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Tekst główny
AI - Wcześniejszy autograf
A - Autograf
KDP - Kopia Delfiny Potockiej
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 36

As1 w AI

!!!   miniat: jak w t. 1     tu niskie As z odpowiednim wiązaniem itp. oraz obniżonym znakiem Ped (na miniaturze bez pedału)

As w A (→KDP,Wn), Wf i Wa

!!!    TGTU (na kliszy z Ped)

Wersja AI tego taktu i podobnych t. 38 i 40 świadczy o pracy Chopina nad najefektywniejszym wykorzystaniem możliwości cieniowania brzmienia, jakie daje zmiana rejestru nuty basowej. Widać to jeszcze wyraźniej, gdy wziąć pod uwagę poprawki widoczne w t. 35, 38 i 40. Początkowo 

Następnie, jeszcze w AI Chopin zrezygnował z dolnych Es w t. 35 i przesunął powtórzenie As1 do t. 40; obie zmiany mają charakter lokalny, zmierzają jednak w kierunku wydłużenia odcinków wyznaczanych zmieniającymi się nutami basowymi:

Ostatecznie Chopin odsunął moment pojawienia się dolnej toniki As1 na sam koniec tego odcinka, co podkreśliło rolę poszczególnych fraz w skali całej Etiudy:

Takie kompleksowe zmiany rejestrów fragmentów linii basowej spotykamy także w innych utworach Chopina, np. w Polonezie cis op. 26 nr 1, t. 52-53 i analog., Etiudzie As Dbop. 36 nr 2, t. 57-59 czy zakończeniu Ballady F op. 38, (t. 202-204).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: National Library of Scotland, Edynburg