Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 34-52
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-33
s. 3, t. 34-52
s. 4, t. 53-68
s. 5, t. 69-88
s. 6, t. 89-108
s. 7, t. 109-124
s. 8, t. 125-139
s. 9, t. 140-159
s. 10, t. 160-175
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 35-36

Bez łuku w A

miniatura: przełom t. 35-36 (po jednej ósemce, tylko dolna 5-linia),            Tu pusta klisza 

Łuk przetrzymujący F w Wf (→Wa,Wn1)

zamiast motywicznego

Łuk e-f w Wn2 (→Wn3Wn4)

TGTU (łuk t. 35 -36)

Łuk pod nutami F na przejściu taktów, dodany przez Chopina w korekcie Wf (→Wn1,Wa), wydaje się oznaczać przetrzymanie tej nuty. Porównanie z notacją tego motywu dwa takty wcześniej wskazuje jednak, że najprawdopodobniej Chopin miał na myśli łuk motywiczny, który sztycharz samowolnie przeniósł na stronę główek nutowych (był to częsty, rutynowy zabieg porządkujący notację; w przypadku dwudźwięków lub akordów mógł jednak zmieniać sens znaku, tak jak w tym przypadku). W późniejszych Wn łuk przeniesiono wyżej, zapewne w wyniku porównania z analogiczną sytuacją w t. 33-34. Podobnie w t. 139-140.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Umiejscowienie oznaczeń, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wa1, Wa2