mUltimate Chopin

op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 51

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Oktawa i  w AI

!!!   miniat: ta ósemka, tylko dolna 5-linia.     Tr:  8 pod Cis, bez kropki staccato + ped jak opisany w red;    red= wypisana oktawa, bez kropki, pedał tak, żeby sie kropka zmieściła (corel)

Oktawa staccato

!!!     AI-red + kropka (corel)

Pojedyncza nuta w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (na kliszy kropka staccato tylko)
..

W AI powrót początkowego tematu Etiudy podkreślony był oktawą,  i pedałem. W wersji przygotowanej do druku Chopin zmienił koncepcję, zastępując "mocne uderzenie" wyraźniejszą aluzją motywiczną do początku utworu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 51

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

..

Jedyne oznaczenie pedalizacji zapisane w AI wiąże się wyraźnie z zarzuconą przez Chopina koncepcją powrotu tematu początkowego, który rozpoczynał się oktawą Cis1-Cis. Patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału

t. 53

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!   miniat: 2. i 3. akord, tylko dolna 5-linia ścieśnione.      Tu gis-dis1-fis1 i cis1-e1

w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Tak jak w t. 3, wersja AI musiała znajdować się także w [A], gdyż w Wf widać ślady jej usuwania. Podobnie w t. 11 i 61.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 53

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Ósemka i pauza w AI i Wn

Ćwierćnuta w Wf (→Wa)

!!!    TGTU  (pusta klisza)
..

W tekście głównym podajemy rytm Wf (→Wa), który prawdopodobnie przedstawia najpóźniejszą intencję Chopina, zapisaną w [A] lub wprowadzoną w korekcie Wf. Kompozytor mógł chcieć wzmocnić powrót początkowego fragmentu utworu (por. uwagę o akcencie). Dynamiczno-rytmiczny motyw akcentowanej ostatniej ćwierćnuty taktu jest jednym z bardziej charakterystycznych zjawisk brzmieniowych Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 53

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaku w AI

!!!   miniat: ostatnia grupa, obie pięciolinie, zwężon odstęp w pionie.      Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf

!!!    jak TGTU, ale pod pr.r.

Widełki  w Wn

!!!   na długość wiązania pod pr.r.

Akcent długi w Wa

!!!     TGTU
..

Znak w Wf odczytujemy jako akcent długi. Tak też go odczytano w Wa, w którym akcent ten przesunięto nieco w stronę partii l.r., co zdaniem redakcji prawdopodobnie lepiej odtwarza oryginalny zapis Chopina. W Wn1 znak odczytano jako widełki diminuendo, a w Wn2 jeszcze wydłużono, tak iż obejmuje całą grupę szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie