mUltimate Chopin

op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 31-32

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Akcenty AI

!!!   miniat: Pół taktu, obie pięciolinie.     akcenty pod pr.r. 

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

Zróżnicowane akcenty proponowane przez redakcję
..

Rodzaj akcentów wpisanych w AI pod szesnastkami pr.r. nie jest oczywisty. Kilkanaście wyraźnie dłuższych znaków widocznych wcześniej na tej stronie rękopisu pozwala uznać krótkie akcenty za bardziej prawdopodobne. Akcenty w Wf (→Wn,Wa) – osobno dla l.r. i nad ćwierćnutami prawej ręki – są krótkie, jednak zdaniem redakcji, sam fakt rozdzielenia akcentów może oznaczać, że Chopin chciał je zróżnicować jakościowo.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 33-34

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Akcenty długie w AI

!!!   miniat: od 2 w t. 33 do 3 w t. 34, tylko górna 5-linia, bez oznaczeń pod pięciolinią

Krótkie akcenty w Wf (→Wn1→Wn1a→Wn2)

Zróżnicowane akcenty w Wa

Zróżnicowane akcenty w Wn3 (→Wn4→Wn5)
..

Akcenty nad akordami w tych taktach są w AI niewątpliwie długie i pisownię tę przyjmujemy do tekstu głównego. Wf ma krótkie akcenty (tylko trzeci z nich można by ewentualnie uznać za długi), co wydaje się mniej przekonujące muzycznie i przypuszczalnie wynika z niepełnego zrozumienia [A]. Akcenty w pozostałych wydaniach podlegały jeszcze dalszym modyfikacjom, najprawdopodobniej przypadkowym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 35-36

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Trzy akcenty w AI

!!!   miniat: 3 grupy 35 + pierwsza 36, tylko górna 5-linia, bez palcowania.     tu 3 krótkie w t. 35

Siedem akcentów długich w Wf (→Wa)

Zróżnicowane znaki w Wn1 (→Wn1a→Wn2)

Dłuższe  w Wn3

Krótsze  w Wn4 (→Wn5)
..

Akcenty, wpisane w AI tylko w t. 35, należy najprawdopodobniej uważać za podane na wzór. Potwierdza to siedem znaków widocznych w Wf (→Wn,Wa). Znaki w Wf (→Wa), mimo zróżnicowanej długości i nieprecyzyjnego umiejscowienia, są z pewnością akcentami długimi. Nie jest to natomiast jasne w Wn, w którym widoczna jest skłonność do wydłużania znaków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 53

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaku w AI

!!!   miniat: ostatnia grupa, obie pięciolinie, zwężon odstęp w pionie.      Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf

!!!    jak TGTU, ale pod pr.r.

Widełki  w Wn

!!!   na długość wiązania pod pr.r.

Akcent długi w Wa

!!!     TGTU
..

Znak w Wf odczytujemy jako akcent długi. Tak też go odczytano w Wa, w którym akcent ten przesunięto nieco w stronę partii l.r., co zdaniem redakcji prawdopodobnie lepiej odtwarza oryginalny zapis Chopina. W Wn1 znak odczytano jako widełki diminuendo, a w Wn2 jeszcze wydłużono, tak iż obejmuje całą grupę szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie