mUltimate Chopin

op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Wn2
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 35-36

Trzy akcenty w AI

!!!   miniat: 3 grupy 35 + pierwsza 36, tylko górna 5-linia, bez palcowania.     tu 3 krótkie w t. 35

Siedem akcentów długich w Wf (→Wa)

Zróżnicowane znaki w Wn1 (→Wn1a→Wn2)

Dłuższe  w Wn3

Krótsze  w Wn4 (→Wn5)

Akcenty, wpisane w AI tylko w t. 35, należy najprawdopodobniej uważać za podane na wzór. Potwierdza to siedem znaków widocznych w Wf (→Wn,Wa). Znaki w Wf (→Wa), mimo zróżnicowanej długości i nieprecyzyjnego umiejscowienia, są z pewnością akcentami długimi. Nie jest to natomiast jasne w Wn, w którym widoczna jest skłonność do wydłużania znaków.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa