AI
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 11

Bez znaku w AIWf (→Wa2,Wn1Wn1aWn2Wn3)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.   Tu pusta klisza

Akcent długi w Wa3 (→Wa4)

Krótki akcent w Wn4 (→Wn5)

Akcent długi proponowany przez redakcję

Proponujemy dodanie akcentu na wzór znaku w analogicznym t. 61. W podobnych kontekstach ćwierćnuty na końcu taktu są zawsze akcentowane – por. t. 16, 18, 20, 22 i 25-26. Uzupełnienie – zapewne na tej samej podstawie – wprowadzono już w Wa3 (→Wa4) i Wn4 (→Wn5).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego