Wf1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 8

 w AI

!!!   miniat: od 2. ósemki do końca taktu, tylko dolna 5-linia z widłami itp. nad.     Tu fz i akcent długi na końcu taktu

4 akcenty i  w Wf (→Wa)

3 akcenty i  w Wn

Alternatywna propozycja redakcji

!!!     3 akcenty krótkie pod (jak TGTU) + akcent długi na końcu nad (corel)

Tekst główny pochodzi z Wf (→Wa). Brak ostatniego akcentu w Wn może być zwykłą pomyłką, może też jednak oznaczać, że znak został dodany dopiero w najpóźniejszej korekcie Wf. Powodem korekty mogło zaś być zniekształcenie przez sztycharza Wf akcentu długiego na ostatniej ósemce taktu (znak taki figuruje wszak w AI) – por. np. Etiudę a nr 2, t. 8. Tego rodzaju wątpliwości nie budzi natomiast pominięcie  w tym miejscu, gdyż wpisuje się ono w ogólniejszą tendencję redukowania liczby tych oznaczeń w wersji drukowanej Etiud.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż