Wn1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 53

Bez znaku w AI

!!!   miniat: ostatnia grupa, obie pięciolinie, zwężon odstęp w pionie.      Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf

!!!    jak TGTU, ale pod pr.r.

Widełki  w Wn

!!!   na długość wiązania pod pr.r.

Akcent długi w Wa

!!!     TGTU

Znak w Wf odczytujemy jako akcent długi. Tak też go odczytano w Wa, w którym akcent ten przesunięto nieco w stronę partii l.r., co zdaniem redakcji prawdopodobnie lepiej odtwarza oryginalny zapis Chopina. W Wn1 znak odczytano jako widełki diminuendo, a w Wn2 jeszcze wydłużono, tak iż obejmuje całą grupę szesnastek.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: The University of Chicago Library, Chicago