op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
W tekście głównym podajemy rytm Wf (→Wa), który prawdopodobnie przedstawia najpóźniejszą intencję Chopina, zapisaną w [A] lub wprowadzoną w korekcie Wf. Kompozytor mógł chcieć wzmocnić powrót początkowego fragmentu utworu (por. uwagę o akcencie). Dynamiczno-rytmiczny motyw akcentowanej ostatniej ćwierćnuty taktu jest jednym z bardziej charakterystycznych zjawisk brzmieniowych Etiudy.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Rytm
