Wa2
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 21-26

Trudno stwierdzić, czy zmianę oznaczenia przykluczowego wprowadził Chopin – w [A] lub korygując Wf – czy jest ona wynikiem pomyłki sztycharza. Za pomyłką przemawiają bemole przed ges w t. 24 i ges1 w t. 25, najwyraźniej dodawane w Wf dopiero w druku. Notacja z pięcioma bemolami jest bardziej uzasadniona z punktu widzenia przebiego harmonicznego – tonacją panującą od t. 22 do początku t. 25 jest b-moll. Mimo to w tekście głównym podajemy notację Wf (→Wn,Wa), gdyż Chopin nie skorzystał z szansy, by ją zmienić w korekcie Wf. Por. Etiudę As nr 10, t. 29-31.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Skróty pisowni i inne

Przejdź do tekstu nutowego

.