op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
Większość łuków AI jest pisana niedokładnie, bez precyzyjnego oznaczania zasięgu, co jest rzeczą oczywistą w roboczym autografie. Zamierzony zasięg jest zresztą na ogół łatwy do odczytania i niejednokrotnie – jak w omawianych taktach – pokrywa się z zasięgiem łuku Wf (→Wn,Wa). W dalszej części Etiudy, tam gdzie tego rodzaju merytoryczna odpowiedniość wydaje się mieć miejsce, nie odnotowujemy drobnych rozbieżności graficznych.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Łuki
