


Brak w A znaków chromatycznych przed 5. parą ósemek oznacza, że Chopin albo zapomniał postawić przy górnej nucie seksty (d3), albo
ósemkę wcześniej (des2). W korekcie Wf (→Wa) dodano bemol, co jest najprawdopodobniej następstwem interwencji Chopina. Z tego względu wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wn bemola tego nie uwzględniono (prawdopodobnie jeszcze go nie było w egzemplarzu korektowym Wf, na którym oparto Wn), dodano natomiast
podwyższający des2 na d3. Zdaniem redakcji jest to adiustacja, uzasadniona skądinąd obserwacją notacji Chopinowskiej w tej Etiudzie, w której pominięcia znaków chromatycznych przed górnymi nutami sekst zdarzają się bardzo często (np. w t. 5-8).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość