Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 37-38

Notacja przygodnych znaków chromatycznych w tych taktach jest w A bardzo niestaranna, choć nie prowadzi do wątpliwości tekstowych. W t. 37 Chopin pominął bemole przed 1. (ges), 2. (ges1) i 9. (ces1) nutą l.r. oraz przed górną nutą (ces4) seksty na 2. ósemce pr.r. Ponadto  obniżający g2 na ges2 wpisany jest dopiero przed ostatnią ósemką pr.r. W t. 38 nie ma bemoli przed 4. (ges) i 5. (ges1) nutą l.r. W Wf dodano tylko pierwsze niezbędne bemole w partiach obu rąk w t. 37 i ostrzegawczy  przed c2 w t. 38. W Wn dodano wszystkie potrzebne znaki i zbędny  przed ces3 na 8. ósemce t. 37. Nie uwzględniono natomiast ostrzegawczego  w t. 38, co oznacza prawdopodobnie, że został on dodany w czasie ostatniej fazy korekt Wf. Także Wa ma poprawną notację, łącznie ze wspomnianym kasownikiem. Przy tym Wa3 podaje tylko niezbędne znaki, natomiast w Wa4 dodano jeszcze dwa niekonieczne bemole znajdujące się w Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.