|
Palcowanie A !!! miniat: pierwsze 3 grupy, tylko górna 5-linia, bez napisów nad i wideł. Tu TGTU bez ostatniej '1' |
|
|
!!! TGTU |
|
|
!!! Palce przy tych nutach, co w TGTU, ale zamiast 2-5 nad sekstami, dać same '2' pod nimi |
|
|
!!! '52-1' x6, aż do es2 na początku t. 2; '1-25' x2 na końcu t. 4 (nuta-seksta x2) |
Jednorodna faktura Etiudy, w naturalny sposób narzucająca pozycję rąk i układ palców, nie wymaga szczegółowych oznaczeń palcowania. W A Chopin opalcował w pr.r. tylko kilka pierwszych ósemek i początek t. 9, a w l.r. wskazał dwukrotnie 4. palec w t. 1 i 5. palec w t. 54. Korygując Wf (→Wn) dodał jeszcze kilka wskazówek dla pr.r., upewniając wykonawcę, że 1. palec ma być używany także na czarnych klawiszach (9. ósemka w t. 1), oraz że podstawowy schemat ma zastosowanie także przy przenoszeniu ręki na większe odległości (t. 28, 43 i 45).
Dokonane przez Fontanę w Wa uzupełnienia Chopinowskich oznaczeń – w t. 1-2, 4, 7-9, 42, 45-47, 54-55, 63-64 i 73-75 – w olbrzymiej większości albo powtarzają schematy podane przez Chopina jako wzorce do uogólnienia w podobnych sytuacjach, albo uzupełniają je o elementy jednoznacznie zdeterminowane układem ręki na klawiaturze. Tylko w t. 7 i 63 proponowane uzupełnienia nie są oczywistą konsekwencją palcowania Chopinowskiego i naturalnej pozycji ręki na klawiaturze.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Palcowanie
