Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 58-59

 w A (→Wn1WfWa)

 w Wn2 (→Wn3)

Widoczne w A (→Wn1WfWa) dwa znaki  mogły w czasach Chopina oznaczać zarówno dwa kolejne crescenda, jak i jedną, dłuższą zmianę dynamiczną. Obowiązująca współcześnie konwencja, w myśl której tę drugą sytuację oznacza się znakiem podzielonym, była już znana, ale nie wyparła jeszcze dawniejszego sposobu notacji. W tym przypadku zapis A znaku w t. 59 sugeruje bardzo wyraźnie, że Chopin miał na myśli kontynuację niuansu, a więc jedno crescendo. Tak to też zinterpretowano w Wn2 (→Wn3) i tak podajemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.