Wn2
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 49-50

Możliwe odczytanie łuków A

Interpretacja łuków A

Łuk Wn1 (→WfWa)

Łuki Wn2 (→Wn3)

Biorąc pod uwagę wyraźną przewagę łuków obejmujących w autografie Mazurków, trzeba by uznać, że żaden z łuków w t. 49-50 nie dochodzi do półnuty g1. Odczytanie takie byłoby jednak sprzeczne z łukowaniem wszystkich analogicznych miejsc Mazurka, w których półnuta ta zawsze jest częścią oznaczonej łukiem frazy lub motywu. Z tego względu odczytania tego nie podajemy w ogóle.

Pozostają trzy możliwości:

  • Lewy łuk dochodzi do półnuty g1 – za tą możliwością przemawia porównanie z łukiem dolnego głosu, który wyraźnie dochodzi do początku t. 50, a bardzo nieznacznie różni się zasięgiem od rozpatrywanego łuku górnego głosu. Nie bez znaczenia jest również łukowanie t. 6, 14, 54, a zwłaszcza 58.
  • Oba łuki dochodzą do półnuty g1 – byłby to wówczas wariant graficzny jednego łuku, którym objęta jest analogiczna fraza w t. 1-3 i 9-11.
  • Prawy łuk biegnie od półnuty g1 – odczytanie Wn2 (→Wn3), a gdyby nie przeoczenie pierwszego łuku, być może także pozostałych wydań. Ze względu na zasięg łuku dolnego głosu jest to najmniej prawdopodobna wersja.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa