W A t. 46 jest ostatni w linii, a łuk sięga wyraźnie w margines. Jednak w t. 47 nie ma kontynuacji, co teoretycznie daje 3 możliwości odczytania: łuki zachodzące, łuki rozdzielone, łuk połączony. Porównanie z analogicznymi t. 38-39, gdzie Chopin napisał dwa łuki, pozwala wyeliminować 3. możliwość i uznać pierwszą za najbardziej prawdopodobną. W Wn (→Wf→Wa) przyjęto łuki rozdzielone.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki