Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 33-44

8 akcentów długich w A

Bez akcentu w t. 42 Wn1

8 akcentów (2 rodzaje) w Wn2 (→Wn3)

7 akcentów (2 rodzaje) w Wf

7 akcentów krótkich w Wa

W tekście głównym podajemy jednoznaczną notację A – 8 akcentów długich w t. 33-36 i 41-44. W Wn1 (→WfWa) pominięto akcent w t. 42, co zostało uzupełnione w Wn2 (→Wn3). W tych ostatnich oraz Wf niektóre akcenty odtworzono jako krótkie, zaś w Wa użyto wyłącznie akcentów krótkich. Wszystkie te zmiany wynikają niewątpliwie z trudności w interpretacji znaków akcentu o różnej długości.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.